Zelfbeeld is rigide

Waarom is je Zelfbeeld wel te veranderen maar waarom is dat hard werken?

Ik moet even herhalen wat ik al eerder schreef over het Zelfbeeld: het is een uitgebreid idee in je onderbewuste brein opgeslagen in je lange termijn geheugen. Normaliter ben je je er niét bewust van dat het bestaat.

Juist omdat het onbewust aanwezig is, én dus elke seconde actief is (!), is het in staat zichzelf constant te versterken of te verzwakken. Heb je een negatief zelfbeeld dan verzwak je jezelf (onbewust) vrijwel elke seconde. Heb je een positief zelfbeeld dan blijf je dit voor langere tijd houden. Echter, onbewust blijven de 4 zelfbeelduiveltjes iedere seconde proberen om zichzelf te versterken, dus...om je Zelfbeeld te verzwakken.

Nogmaals: als je niet snapt of geleerd hebt te zien dat dit onbewust zo werkt, dan verbeter je je Zelfbeeld niet voldoende. Je hebt dan niet door dat de Zelfbeeldduiveltjes (onbewust) hard aan het werk zijn jouw Zelfbeeld te verzwakken.


MOED is nodig om je zelfbeeld te veranderen

Om dit onbewuste Zelfbeeld te kunnen zien, heb je wel moed nodig. Moed omdat de confrontatie met je eigen negatieve Zelfbeeld best pijnlijk kan zijn. Vaak denk je dat je jezelf best wel kent, maar het daadwerkelijk naar Je Zelf kijken, vaak op basis van feedback van andere mensen, is een eigenschap die lang niet iedereen heeft geoefend. En zeker niet als je al een laag Zelfbeeld hebt.

Immers, als je dán naar Je Zelf kijkt, is het eigenlijk alleen maar bagger wat je zult zien. Je kijkt namelijk met de bril op die de Zelfbeeldduiveltjes je hebben wijsgemaakt al die jaren. Dus áls je naar je Zelfbeeld kijkt, dan zie je onder sterke invloed van je Zelfbeeldduiveltjes, alleen maar shit: dat je niets voorstelt, dat je machteloos bent, dat je niets kan, dat je constant in gevaar bent, al dat soort onzin.

Je hebt namelijk niet door dat je een verkeerde bril op hebt, een donkere zwarte bril waarmee je kijkt naar je Zelf. Het kijken naar Je Zelf vereist dus moed: durf te kijken naar dat zwarte gat in je Zelf en kijk er voorbij, kijk er langs, kijk wat er nog meer in je Zelfbeeld te vinden is aan mooie dingen over jezelf.

Zelfbeeld is zeer uitgebreid

Een tweede, belangrijke oorzaak dat het verbeteren van je Zelfbeeld niet zo gemakkelijk is, is dat je Zelfbeeld bestaat uit vele honderden ideeën over jezelf. Deze gedachten over jezelf hebben zich in de loop van je leven vertaald in vaste gedragingen en vaste gevoelens. Het zijn in feite vaste denkpatronen en gewoonten geworden in je brein. Patronen die zó bekend zijn en zó automatisch opgeroepen worden in je lange termijn geheugen, dat je meestal niet door hebt dat je ze gebruikt. Het is met andere woorden jouw eigen identiteit geworden, het voelt vanzelfsprekend en comfortabel om te denken én te doen zoals je dat gewend bent.

In feite ben je inflexibel en rigide geworden: je past je niet zo gemakkelijk meer aan. Verandering is moeilijker dan (onbewust) blijven vasthouden aan bekende denk-, gevoels- en gedragspatronen.

Omdat het veranderen van je Zelfbeeld, je gedachten, gevoelens én je gedrag zo moeilijk is, wordt in Zelfbeeldcursussen de drempel tot veranderen verlaagd. Vaak wordt er positief ingestoken: je begint met leuke dingen doen voor jezelf, je verzamelt bijvoorbeeld eerst complimenten van anderen over jezelf.

Maar...ál deze positieve dingen doen en complimenten van anderen krijgen is niet voldoende ! Jouw Zelfbeeldduiveltjes zijn zó krachtig geworden in de loop van je leven, dat zij honderden argumenten (ideeën) verzameld hebben, opgeslagen in je onderbewuste lange termijn geheugen, dat jij toch niets waard bent, of machteloos bent, of schuldig blijft.

Juist omdat zo'n zelfbeeldduiveltje vele honderden argumenten verzameld heeft, moet jij dan ook honderden keren tégen deze argumenten gaan vechten. Doe je dat niet, dan verlies jij het gevecht en krijgt een Zelfbeeldduiveltje altijd gelijk (en wordt hij sterker).

Zelfbeeld veranderen is ELKE dag keihard werken

Een derde reden dat je een negatief zelfbeeld niet zo maar veranderen kan is dus dat je vaak te weinig doet om het Zelfbeeld te versterken.

Huh? Te weinig ? Maar als je alle tips opvolgt van die zelfbeeldcursussen dan? Als je leuke dingen voor jezelf gaat doen, meer optrekt met leuke, betrouwbare mensen, complimenten verzamelt en accepteert, dan zou dat toch ook echt moeten werken?

Het helpt ook wel...een beetje. Maar NIET voldoende ! Dát is wat ik hier probeer uit te leggen.

Zeker als je Zelfbeeld echt heel laag is, heel negatief, al jarenlang zo opgebouwd, dan voorspelt het Zelfbeeldmodel dat je met al deze trucs en tips je Zelfbeeld niet voldoende versterkt.

Dát komt vooral omdat je Zelfbeeld opgeslagen is in je lange termijn geheugen; het is feite geprogrammeerd. En om deze inhoud van je Lange Termijn Geheugen te veranderen, is veel meer nodig dan alleen wat leuke activiteiten.

Uit de moderne geheugentheorieën weten we inmiddels dat echte kennisverandering, dus échte lange termijn geheugen veranderingen, pas plaats vinden na veel bewust herhalen van gedachten.

Een voorbeeld: je onthoudt pas écht iets als je er voldoende aandacht en tijd aan besteedt, veel herhaalt, en erover nadenkt. En hoe kan je dat het beste doen? Niet met praten of doen alleen, maar vooral schrijven.

Je kunt dit heel eenvoudig begrijpen door je te herinneren welke samenvattingen van een boek op de middelbare school je altijd het beste kon onthouden: de samenvattingen die je had gelezen van een medeleerling of de samenvatting van het boek dat je zelf had gelezen en dus zelf had gemaakt?

Bij je eigen gemaakte samenvatting besteedde je zelf meer tijd en aandacht eraan, dacht je echt na over het boek, ging je zelf ook eigen ervaringen koppelen aan wat je had gelezen en je schreef het ook op in jouw eigen stijl, op jouw eigen manier. Dát is dé manier om in je lange-termijn-geheugen informatie te veranderen en beter op te slaan. Zo ook dus met je Zelfbeeld.


Samenvatting

  1. Het Zelfbeeld werkt onbewust: de zelfbeeldduiveltjes werken dus ongemerkt iedere seconde om je Zelfbeeld te verzwakken. Dat doen zij door je te laten kijken naar je Zelf vanuit een donkere zwarte bril die voorkomt dat je de mooie dingen van je Zelf ziet.
  2. Het Zelfbeeld bestaat voornamelijk uit 4 negatief getinte Kerngedachten (de 4 Zelfbeeldduiveltjes) die vele honderden negatieve gedachten hebben verzameld in de loop van je leven. Deze negatieve gedachten worden door de Zelfbeeldduiveltjes als munitie ingezet om je Zelfbeeld zwak te houden.
  3. Het bestrijden van je Zelfbeeld kost constante inzet en actie, iedere seconde. Het is echt niet genoeg om een paar tips en trucs toe te passen. Schrijven blijkt een hele sterke methode om je lange termijn geheugen te veranderen.

Voorbeelden

Hieronder geef ik wat concrete voorbeelden van de dagelijkse praktijk waarin hopelijk wat duidelijker wordt waarom het zelfbeeld lastig te veranderen is.

Je leert vaak bij Zelfbeeld verbetercursussen dat je leuke dingen voor jezelf moet gaan doen. Het is inderdaad zo dat als je een leuke activiteit doet, b.v. samen een terrasje pakken met een vriend(in), je je dan tijdelijk wat beter voelt.

Maar het hoeft je Zelfbeeld echt niet positief te veranderen. Je Zelfbeeld is namelijk onbewust, opgeslagen in je Lange Termijn Geheugen. Als je deze leuke ervaring niet op de juiste manier in dat Lange Termijn Geheugen opslaat, dan verandert er dus NIETS aan je Zelfbeeld.

Dat gebeurt er dus meestal in de praktijk: je doet zoiets leuks en dat voelt dan even leuk. Daarna kom je thuis en vrijwel direct is dat leuke gevoel al weg. Dat komt omdat je Zelfbeeldduiveltjes er werkelijk álles aan doen om jouw negatieve Zelfbeeld te versterken, immers, dan zijn zij zelf ook sterker. Het zijn eigenlijk een soort parasieten die in je brein zitten: je kunt niet zonder ze maar als ze te sterk zijn, werken ze zeer negatief.

Een leuke ervaring, zoals in bovenstaand voorbeeld, wordt meestal als volgt opgeslagen. "Wow, wat was dat gezellig met mijn vriend(in). Moet ik toch vaker doen." Dat denk je dan. Vervolgens ga je weer verder met de orde van je dag, je gaat verder met andere dingen.

Je vergeet dan het belangrijkste: wát heb je daadwerkelijk geleerd van deze leuke ervaring en hoe heeft dat je Zelfbeeld versterkt? Je onthoudt deze leuke ervaring niet op de juiste manier: kortom, je verandert je lange termijn geheugen (en dus je Zelfbeeld) niet echt.

Dit is een goed voorbeeld van niet écht Mindful zijn: je bent niet aandachtig of opmerkzaam genoeg. Je staat er niet voldoende bewust bij stil zodat dit feit niet goed in je lange-termijn-geheugen wordt opgeslagen!

Eigenlijk moet je er een samenvatting over schrijven: je gaat bewust stil staan bij wat je hebt meegemaakt. Hoe dat je Zelfbeeld heeft versterkt. Je gebruikt deze ervaring als een bewust argument om je Zelfbeeldduiveltjes aan te vallen. Dat doe je dus met bewust schrijven. Pas daarná heb je deze ervaring goed opgeslagen in je lange termijn geheugen én je Zelfbeeld versterkt.

Dagboekfragment

Bovenstaand voorbeeld van een leuke ervaring kan op de volgende manier in een eigen dagboek weggeschreven worden. Dit is afkomstig van een cliënt die al heeft geleerd hoe hij zijn zelfbeeld na zo'n ervaring moet versterken.

"Vandaag had ik een hele leuke afspraak met mijn beste vriend Paul. Niet alleen smaakte de koffie heel goed, maar we namen de tijd om over enkele serieuze dingen te spreken. Ik leerde hem nóg beter kennen dan ik al dacht. Ons contact was warm, hij was in mij geïnteresseerd en ik vertelde over wat ik zo meemaakte. En dat ik bij een psycholoog loop. Hij waardeerde enorm mijn eerlijkheid en zei dat ook. Hij was blij dat hij mijn vriend was en dat ik zo eerlijk naar hem toe was. Hij liet duidelijk merken hoe hij mij waardeerde, nu eigenlijk nóg meer dan al die jaren daarvoor. Juist omdat ik zo eerlijk was over mijn tekortkomingen. Hij vertelde zelf ook eens zo'n lastige fase in zijn leven gehad te hebben. Ik voelde me toen gehoord en niet alleen.

Dat ik altijd maar het idee heb dat ik niets waard ben, is een onzinig idee. Ik zie nu dat Paul mij echt als persoon waardeert en dat maakt het idee dat ik niets voorstel natuurlijk onzinnig. Ik begin nu te zien dat dit stomme idee niet van mij zelf of van Paul afkomstig is, maar van mijn Zelfbeeldduiveltje ´Waardeloos´. Ik begin te begrijpen wat mijn therapeut mij altijd uitlegt: dat zo'n Zelfbeeldduiveltje altijd bezig is om mijzelf onderuit te halen. Zelfs nu, als ik dit zo opschrijf, komt bij mij de gedachte boven dat Paul mij misschien wel waardeert maar heel veel andere mensen niet. Zoals mijn moeder bijvoorbeeld, of mijn werkgever.

Ik moet leren beseffen dat dergelijke negatieve gedachten vooral afkomstig zijn van de Zelfbeeldduiveltjes in mij, die in de loop der jaren zó sterk zijn geworden dat zij mij deze leuke ervaring met Paul willen afnemen. Ze willen dat ik mijzelf als Waardeloos blijf zien. Ze gunnen mij niet dat ik plezier heb. Maar...ik zal leren ze aan te vallen en ze kleiner te maken! Ik heb vandaag met Paul veel plezier gehad, ik zag en zie dat hij mij echt waardeert als persoon, ook al heb ik nu emotionele problemen. Ik besef dat ik echt wel de moeite waard ben! En dat neemt niemand van me af!"

In bovenstaand dagboekfragment wordt heel duidelijk dat deze cliënt bewust veel tijd en moeite stopt in het goed opslaan van deze leuke ervaring in zijn lange termijn geheugen. De manier waarop hij dat doet, hoe hij erover schrijft, maakt dat zijn Zelfbeeldduiveltje ("ik ben waardeloos") bewust naar voren komt maar daarmee ook daadwerkelijk aangevallen wordt door Paul zelf. Door deze manier van het opslaan van ervaringen, wordt bewust het Zelfbeeld versterkt.

Voorbeeld vanuit Schematherapie

Een ander voorbeeld vanuit een andere cliënt die Schematherapie-technieken heeft geleerd toe te passen.

Maria heeft met de meerstoelentechniek geleerd om haar 'beschermer' in te zetten als zij in haar 'kwetsbare kind'-modus vervalt. Dat gebeurt namelijk op haar werk.

Tijdens een vergadering moet zij een presentatie houden over waar zij mee bezig is geweest. Dat gaat best goed totdat de vragenronde komt en er enkele collega's kritisch reageren. De meeste vragen kan zij redelijk beantwoorden maar met name één kritische vraag komt keihard bij haar binnen. Een collega vraagt namelijk waarom zij zoveel tijd nodig heeft gehad voor haar werkzaamheden. Had zij dit niet al veel eerder kunnen afronden?

Ze heeft geen direct antwoord op deze vraag en krijgt vrijwel meteen een heel naar gevoel van binnen. Maar...ze heeft geleerd bij schematherapie om een 'beschermer' in te zetten, de gezonde volwassene. De gezonde volwassene gebruikt zij dan ook om verder te kunnen met het beantwoorden van andere vragen. Op de directe vraag van haar collega heeft zij echter geen echt antwoord gegeven.

Naderhand blijkt, als zij is thuis gekomen, dat zij geprikkeld is, down, en diezelfde nacht slaapt zij slecht. Het blijft haar de dagen erna nog altijd bezig houden.

Wat is hier nu eigenlijk 'mis' gegaan? Ze heeft op een goede manier een schematherapietechniek ingezet door de 'gezonde volwassene' te spelen tijdens de vragenronde. Hierdoor kon zij de presentatie goed af ronden; niemand heeft iets aan haar gemerkt.

Echter, het Zelfbeeld-model voorspelt dat zij schade heeft opgelopen die zij zelf niet gerepareerd heeft. De opmerking van de kritische collega kwam bij haar heel diep binnen waarop zij terecht een 'beschermer' heeft ingezet. Echter, zij heeft met de schade op zich niets gedaan. De schade zat in haar Zelfbeeld: er was 1 Zelfbeeldduiveltje in sterke mate opgekomen en zij heeft helemaal niets met dit duiveltje gedaan. Hierdoor is dit Zelfbeeldduiveltje sterker geworden en kreeg zij daardoor blijvend een naar gevoel in haar lijf. Dat bleef enkele dagen zo.

Wat had zij beter kunnen doen? Heel simpel: deze ervaring opschrijven in haar dagboek of Zelfbeeld-schrift. Ze had bewust moeten opschrijven wát haar precies zo raakte aan wat deze collega had gezegd. Want zij had zich het 'gekwetste' kind gevoeld maar met name had 1 Zelfbeeldduiveltje (namelijk: Ik ben Waardeloos) een duidelijk punt gescoord.

Zij had moeten opschrijven dat dat Zelfbeeldduiveltje weer actief was geworden, maar dat het grote onzin was. Ze was niet waardeloos maar dit idee kwam van haar zelfbeeldduiveltje. Ze had dan meerdere redenen kunnen opschrijven waarom zij als persoon wel de moeite waard was. Bijvoorbeeld door duidelijk op te schrijven dat de gehele presentatie goed was verlopen. Dat andere collega's dat uiteindelijk ook gezegd hadden, dat zij de andere kritische vragen goed had kunnen beantwoorden en dat iedereen achteraf tevreden was.

Maar... dit alles had zij niet gedaan zodat haar Zelfbeeld alleen maar schade had opgelopen, het Zelfbeeldduiveltje was opgekomen en ermee was weggekomen. Juist hierdoor blijft zo'n duiveltje sterk (en wordt het alleen maar sterker).

Bovenstaande voorbeelden laten duidelijk zien dat schrijven een heel krachtige techniek is om je Zelfbeeld te versterken. Het laat ook zien dat je best veel tijd en moeite moet stoppen in het verbeteren van je Zelfbeeld.


Taal en denken: de Sapir-Whorf hypothese

In de linguïstiek is er een hypothese ontstaan, al in de 19e eeuw, dat taal het denken in sterke mate beïnvloedt. In de sterke versie, die tegenwoordig door linguïsten niet meer als correct worden beschouwd (linguistic determinism), worden cognities (=ideeën) hoofdzakelijk bepaald door je taal. Je kunt, met andere woorden, niet buiten een taalkader denken. Er zijn voldoende cognitieve experimenten die dit idee onderuit gehaald hebben: we hebben immers ook nontalig, niet-verbaal denken.

Echter, de Safir-Whorf hypothese stelt dat taal wel degelijk in sterke mate ons denken beïnvloedt, ook wel linguistic relativity genoemd. Anders gezegd: onze taal beïnvloedt in sterke mate de manier waarop wij de wereld, de ander en onszelf zien. Dus onze cognities beïnvloeden in sterke mate onze mindset, hoe wij dingen zien en interpreteren.

Ik breng dit hier naar voren omdat dit mijn punt duidelijk maakt: de manier waarop jij iets opschrijft (=praat tegen jezelf) bepaalt hoe jij denkt over jezelf, de ander en de wereld. Dus, hoe jouw Zelfbeeld is.

Dit is ook wel dé reden dat verhalen en gedichten zo ontzettend belangrijk zijn voor mensen. De aantrekkingskracht van taal, de manier waarop taal wordt vormgegeven, is in sterke mate gebonden aan de basisemoties van mensen.

B.v., er is een songtekst van Blackbird (de Nederlandse zangeres Merel Koman) die veel emotie weergeeft: "We are all made of those who have  built and broken us" (oorspronkelijk van een griekse filosoof rond 175 AD Atticus).

Als je dit gewoon zegt, "we zijn gevormd door anderen die ons beschadigd en opgebouwd hebben", dan heeft het minder kracht. Luister je naar hoe Blackbird mét de begeleidende muziek het uitspreekt, dan raakt het emotioneel veel meer.

Een ander voorbeeld is het gebruik van gedichten in films. Bijvoorbeeld: Een deel van het prachtige gedicht van Dylan Thomas gebruikt in de film Interstellar: "Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light." Als je zegt dat ouder worden vervelend is en je je ertegen moet verzetten, komt dat veel minder emotioneel over. Maar als je de film Interstellar bekijkt en dit gedicht hoort uitspreken door Michael Caine, dan komt het veel meer binnen.

Dát is ook de reden waarom de ene schrijver of boek of gedicht meer impact heeft dan een ander. Taal en de manier waarop het wordt vormgegeven, kan daadwerkelijk je mindset, je beeld van dingen, veranderen. Daarom raad ik hier aan om te schrijven: om te praten met jezelf. Dat is het enige dat je Zelfbeeld kan veranderen.

Kan je Zelfbeeld snel veranderen ?

Theoretisch gezien is het antwoord duidelijk 'nee'. Zoals eerder aangegeven bestaat je Zelfbeeld uit vele ideeën over jezelf, de ander en de wereld. Echter, het heeft wel een kern die hoofdzakelijk bestaat uit de eerder genoemde 4 ondeelbare pijlers, de zogenaamde Zelfbeeld-duiveltjes. Dit zijn de fundamentele ideeën (basiscognities) over Jezelf die in negatieve vorm worden uitgedrukt. Waarom in negatieve vorm? Simpelweg omdat ik dat als psycholoog in therapie het meeste gebruik en cliënten laat zien dat je tégen deze negatieve ideeën moet vechten.

Als je b.v. in sterke mate mee gaat met je negatieve idee dat je in feite een Waardeloos persoon bent, dan kun je iemand leren hiertegen in opstand te komen. Het zou in principe ook andersom kunnen door te stellen dat iemand in hele kleine mate denkt dat hij/zij Waardevol is. Therapie zou dan erop gericht moeten zijn, dat iemand zichzelf ervan overtuigt dat hij/zij waardevol is.

In de klinische praktijk werkt dit echter niet goed. Mijns inziens komt dat dan weer omdat onderschat wordt hoe sterk voorgeprogrammeerde ideeën over jezelf zijn. Hoe sterker een negatief idee over jezelf in je onderbewuste (=lange termijn geheugen welke niet actief is) opgeslagen is, hoe sneller je automatisch mee gaat met dit idee. Je komt er niet bewust op om dit idee te veranderen. Zoals het Sapir-Whorf principe stelt: je denken wordt in sterke mate beïnvloed door je taal. Als je deze taal niet verandert, verander je ook niet snel van mening.


Hoge lijdensdruk is noodzakelijk

Er is een uitzondering op bovenstaande regel dat het Zelfbeeld niet snel kan veranderen: extreme lijdensdruk. Een dergelijke shock kán enkele elementen in je Zelfbeeld snel wijzigen.

Dat gebeurt vaak door een heftige emotie, meestal woede. Er lijkt dan een razendsnelle beslissing (keuze) genomen te worden om fundamenteel iets in denken en gedrag te veranderen. Vervolgens wordt al het denken en gedrag daaropvolgend ook echt in de praktijk veranderd.

Het mooist is dit vaak te zien bij mensen die verslaafd zijn, b.v. aan alcohol of roken. Als er een ernstig incident plaats vindt, b.v. opnieuw een heftige relatie-ruzie en je partner vertrekt omdat je opnieuw dronken bent, dan kán het gebeuren dat je dát niet meer wilt. Dat je je partner terug wilt winnen, koste wat het kost, en dán besluit radicaal te stoppen met alcohol of roken.

Deze beslissing in je leven, kan je leven daadwerkelijk in 1 klap flink veranderen, vaak ten positieve. Je kiest in dit voorbeeld dan vooral voor Jezelf: dat JIJ het waard bent om deze vriend(in) terug te krijgen. Je realiseert je eindelijk dat je niet zó waardeloos bent maar van waarde voor iemand anders.

Dit soort snelle gedragsveranderingen zijn echter redelijk zeldzaam, het Zelfbeeld dien je dan alsnog met vele gedragingen, ideeën en schrijfwerk te veranderen. Vaak komt het ook door ernstige incidenten waarbij je duidelijk je lijdensdruk voelt. Mensen veranderen nooit zo maar: het moet onder druk van pijn zijn. Het gezegde: 'without pain no gain' is ook hier helemaal waar.


P.E.A.C.E.: digitaal schrijfprogramma

Een krachtig hulpmiddel om je Zelfbeeld te versterken is het P.E.A.C.E. schrijfprogramma. 

Zie HIER voor meer informatie over P.E.A.C.E.

Heb je enige opmerkingen of toevoegingen?

Heb jij hier een leuk verhaal, opmerkingen of toevoegingen over? Eentje die ook andere mensen zou kunnen helpen en vooral constructief is? Deel het dan alsjeblieft!

[ ? ]

Upload 1-4 foto's of plaatjes (niet verplicht)[ ? ]

 

Click here to upload more images (optional)

Author Information (optional)

To receive credit as the author, enter your information below.

(first or full name)

(e.g., City, State, Country)

Submit Your Contribution

  •  submission guidelines.


(You can preview and edit on the next page)

DISCLAIMER

I will not take any responsibility for how the information on this website will affect you. It always remains your responsibility to handle all information with care and in case of medical or mental problems you should ALWAYS consult a professional in your neighbourhood!

Ik neem geen enkele verantwoordelijkheid voor hoe de informatie op deze site u zal beïnvloeden. Het blijft altijd uw verantwoordelijkheid om al deze informatie zorgvuldig te bekijken. In het geval van lichamelijke en/of mentale problemen dient u ALTIJD een professional in uw directe omgeving te waarschuwen!